Bazen yorulsunuz… çıkmaza girersiniz belki, ya da hangi yolu seçsem diye düşersiniz ya dara…..hani böyle nefesiniz kesilir… sanki göğsünüzü üzerinde kocaman bir taş , sizin nefes alış verişlerinizi engelleyen…. O taş belki düşünceler belki sorumluklar belki mecburiyetler ve bazen hepsi…. Hani dar gelir ya dünya sığamazsınız tıpkı bardak misali boşa koysam dolmuyor doluya koysam taşıyor derler ya işte onu yaşarsınız…
Fayda etmez tavsiyeler susarsınız, belki sukütüm çare olur dersiniz… Bu kez insanoğlu peşinizi bırakmaz “neyin var” “aa çok üzgünsün” laflarını duyarsınız bilip bilmeden yargılayarak teşhisler koymalar başkabaşka şeylere sebep kılmalar… İyice daralırsınız bakışlardan yorumlardan susturamazsınız ya kimseyi….
Bağırmak istersiniz sizi eleştirenlere bir çığlık atmak istersiniz ya şöyleyüksek bir yerde herkesin sesinizi duyacak şekilde haykırmak… İçinizdeki feryatları dışa vurmak… Aylarca susup bu kez kelimeleri yanaklarınızda biriktirirsiniz ya… dökülüverir cümleler.. ya da yağmur yağsın istersiniz kimsenin olmadığıyerde ,rahmetlenmek o yağmurla konuşmak yağmur damlaları ile sözcüklerinizi toprağa akıtmak içinizde birikenleri dökmek gözyaşlarınız ile yağmur damlalarını karıştırmakkk… ve tıpkı yağmur damlaları gibi nasıl nazik ama soğuk bir şekilde çarparsa yüzünüze öylece çarpsın istersiniz kelimeleriniz sizi anlamayanlara….Bu kezde boğazınız izin vermez ya kelimelerin çıkmasına garipçe tıkanı verir… Yine size düşen sukütt…
Ümit kesilmişken birden olmadık yerde yağmur yağı verir.. koşarsınız hazırlıksız üşüme korkusu olmadan ıslanma düşüncesi olmadan ve tereddütsüzce gidersiniz yüreğiniz itiklediği ayaklarınız, götürdüğü yere yol arkadaşınız yağmurdur….Oturursunuz ıssız bir yerde garip bir bankın köşesine sığınırsınız da, yüreğiniz dar gelir o kocaman ıssız yerde sığamaz yüreğiniz hiçbir yere önce yağmurun sesini dinlersiniz usulca yere çarparken çıkartığıtınıltı ve toprak kokusu sonra bir sukut sonra o anı yaşamanın şükrü ve sonra aşkk
Tek cümle -razıyım ya Rab!...senden gelene senin gönderdiklerine razıyım… Beni eleştirenlere belki aptal diyenlere Sen gönderdin demi sevgilim onları da bana Sen gönderdin sınıyorsun değilmi aşkımı ve imtihanda değil mi inançlarım… bak Rabbim biliyorsun pes etmedim üzüldüm ,sıkıldım, tamam kabul ediyorum ağladım da evet sustum ama biliyorsun sen en sevgilim pes etmedim kızmadın değil mi ağlamama kulum isyan etti demedin değil mi ya Rabb bak geldim yine sana geldim seninle konuşmaya geldim biliyorum duyuyorsun beni biliyorum işitiyorsun ne olur sevgilim yüz çevirme benden ne olur isyan etti deme razıyım ben Sen unutma beni ve unutturma varlığını ne olur..
Sıkıntı , hastalık, dert , keder imtihanım neyse yaşat yaşat ki sevildiğimi bileyim razıyım ya Rab insanların bakışlarına razıyım yanlış anlaşılmaya yeter ki Sen yanlış anlama beni yetir ki huzurunda kabul et….
Şahid ol ey yağmur .....şahit ol rahmetinin şahidliğini kabul et ya Rab senden sonra ki tek şahidim Senin rahmetin olsun ki razıyım…
Vazgeçiyorum Senin için herşey den vazgeçiyorum sevgimden ve nefsimden vazgeçiyorum Seni bana hatırlatmayan her şeyden….
Razıyım hz.Rümeysa olmaya Sen yeter ki unutma beni… hani hz.Talha , Rümeysa ya aşıktır..Hz.Rümeysa Müslüman olmadığı için hz. Talha yı kabul etmez Talha aşkından vazgeçmez çıkar hz.Rümeysanın karşısına seviyorum evlen benimle ey Rümeysa der.. hz.Rümeysa-O na git der.. Talha anlamaz Müslüman değildir aşk ı bilmez sevgiliyi bilmez ki… - kime der garipçe. Rümeysa tebessüm eder Allah rasulüne(s.a.v) ey Talha Allah rasülüne(s.a.v) git der.. Talha yola çıkar sevgilisi istemiştir gitmesini nasıl hayır der ki… En sevgilin karşısındadır artık… Allah rasulünün(s.a.v) huzurdadır kapıyı kapatır içerde ne yaşanır bilinmez.. Fakat aylar sonra Rümeysa ile Talha karşılaştıklarında hz.Talha başını eğer Rümeysa sorar ne oldu diye Talha mühteşem bir azametle… ben vazgeçtim senden senden öte sevdiğim var ey Rümeysader..hz. Talha aşık olmuştur Allah rasülüne aşıktır… beşeri aşkı ilahi aşka dönüşmüştür….
Bende razıyım ya Rab senin rızan için sevdiklerimden vazgeçmeye yeter ki Senin sevgini tanısınlar yeter ki aşk neymiş bilip nefslerini terbiye etsinler ben razıyım hz.Rümeysa gibi vazgeçmeye….,Sen yeter ki benden vazgeçme..
Ve ne olur Affet RABBİM tekamülsüz bir yazı oldu yine. Yoksa susmamıda mı imtihan eylemiştin bana.. Bilemedim ki ya Rab sırrımı kaleme bile söylememem gerektiğini bilemedim kalemimin sırrımı yazıya dökeceğini… ya Rab Seni bulamayı isterken kaybolduğumu bilemedim.İhtiyacım sensin ya Allah , mahrum etme kendinden , çağır beni her daim sohbetine…
