•  
                 Akşam olup da karanlık çökünce hayallerim bitti sandım. Sandım ki her şey gecenin siyahında yok oldu. Zaman durdu. Kimse çıt bile çıkarmadı. Ve bu sessizlikte sokakta yürümeye koyuldum. Kendi ayak seslerim bile rahatsız etti beni. Sesimden bile irkildim.Gece sinsi sinsi gülüyor, ruhumu kendi gibi karanlığa boyamaya çalışıyordu. Kafamdan milyonlarca düşünce ardı ardına geçti. Bir trenin vagonları gibi dizildiler damarlarıma. Uğultularından bir sıraya koyup anlamlandıramadım. 
                Zaman bana döndü ve 'dur, kendine gel' dedi. Tik tak sesleri okşadı boynu bükük sessizliğimi. Tam da kaybettiğimi sandığım sırada ufak bir tebessüm ettim. Çünkü sokak lambaları göz kırpıyordu birer birer alacakaranlığa. Onlar yandıkça anlam veremediğim hüzünler kayboldu. Tatlı ılık bir şeyler aktı içime sanki. Sessizliğime ses, yalnızlığıma yoldaş oldu bu küçük lambalar. Ara sıra yan sokaklardan köpek uğultuları duydum. Fakat içimde gizli bir güç vardı beni koruyan.  Nitekim hiçbir şey rahatsız etmedi. Sisler silindikçe evler daha da belirginleşiyordu. Veyahut ben daha manalı bakıyordum güzergahıma. Umut etmeye başladım yeniden. İsteklerim olsun diye çabalamalı, sokak lambası gibi bir işe yaramalıydım. Vazgeçmeden, fiziki yorgunlukları yok saymam gerekiyordu. Hayatın anlamlı ve güzel olduğu gerçeğini sanırım biraz es geçmiştim. Yeniden anımsadım, yeniden kalbimi umutlandırıp yaşamaktan zevk almaya başladım. İnanmalıydım en başta kendime. Ve sonra herkese, her şeye...Dostlarıma güvenmeli, zorlandığım zaman ellerini sıkı sıkıya tutabilmeliydim, biliyordum.         
                Karanlık taneleri tek tek topladım ruhumdan, silkeledim attım. Bir de baktım gece hıçkırıklara boğulmuş ağlıyor. Yalnız kalmıştı ya yine! Güneşin doğmasını evine gidip horul horul uyumayı bekliyordu. Galiba yalnızlığını unutmaya çalışacaktı. Aslında ortak bir noktamız vardı. Ben de bekliyordum güneşi. Amaçlarımı gerçekleştirmek için.. Onun işaretiyle başlıyacaktım maratonuma. Hedeflerimin ne kadar mühim olduğunu hissettim. Ve bu bana müthiş bir huzur verdi. Evimin yolunu tutarken sokak lambalarına içten bir teşekkür ettim. Umutlarımı yeniden karanlıklardan kurtarıp, yeniden ışıttıkları için....