Tepe kalıntılarına yakın bir bölgede gün yüzüne çıkarılan ve en az 12.000 yıllık olduğu tahmin edilen bu taş eser, sırlarla dolu oymalarıyla yalnızca tarihçileri değil, gökbilimcileri de derinden etkiliyor.
Stele’nin merkezinde yer alan ve çeşitli hayvan figürleriyle çevrili küresel bir şekil, antik halkların evrene dair bilgisinin bugüne dek sanılandan çok daha ileri düzeyde olabileceğine işaret ediyor. Pek çok uzmana göre bu figürler, günümüzde bilinen takımyıldızların erken temsilleri olabilir. Bu durum, insanlığın çok daha erken dönemlerde gökyüzünü sistematik şekilde gözlemleyip anlamlandırdığına dair çarpıcı bir iddiayı gündeme getiriyor.
Taşın sağ üst köşesinde yer alan ve gökten süzülen yılan benzeri iki şekil ise, bazı araştırmacılara göre bir kuyrukluyıldız sürüsünü temsil ediyor. Bu yorum, yaklaşık 12 bin yıl önce Dünya’ya çarpan büyük bir göktaşı olayını işaret eden son astrofizik verileriyle de örtüşüyor. Bu felaketin, kuzey yarımkürede ani bir iklim değişikliğine ve kitlesel yok oluşlara yol açtığı düşünülüyor.
Aynı bölgede keşfedilen benzer stelelerde, insan bacakları ve kuş kanatlarına sahip melez varlıkların yer alması ise dikkat çekici başka bir detay. Bu figürlerin ilahi haberciler ya da koruyucular olarak tasvir edildiği öne sürülüyor — belki de insanlığa yaklaşan kozmik tehlikeleri haber vermek üzere...
Akbaba Stele, sadece taşlara oyulmuş bir hikâyeden ibaret değil. Belki de bu antik yapıt, kaybolmuş bir uygarlığın gökyüzüne uzanan bilgeliğini ve bizi hâlâ etkileyebilecek evrensel bir trajediyi hatırlatıyor.
Böyle bir felaket yeniden yaşanabilir mi? Bilim bu soruya henüz net bir yanıt veremese de, Akbaba Stele insanlığın göğe dönük tarihini yeniden yazma potansiyelini taşıyor.