Antik dünyanın iki farklı köşesinden gelen görseller, bilim insanlarını ve meraklı zihinleri uzun süredir meşgul ediyor. Sümer mitolojisinde MÖ 2100’lere tarihlenen Gılgamış, çıplak elleriyle yetişkin bir aslanı tutarken tasvir edilirken, binlerce kilometre ötede Mezoamerika’nın Olmec medeniyetinden bir figür ise bir jaguarı beslerken gösteriliyor.
İki farklı kıtada, farklı zaman dilimlerinde yaratılan bu figürlerde ortak olan şey ise doğaya mutlak hâkimiyet ve olağanüstü fiziksel güç. Fakat burada akıllara çılgınca bir soru geliyor:
Normalde 250 kiloya kadar ulaşabilen bir erkek aslanı “yavru kedi gibi” omzuna alabilen biri acaba kaç metre boyundaydı?
Modern bilimle kıyaslandığında, bu figürlerdeki orantılar devasa görünüyor. Ortalama bir aslanın kapladığı alan neredeyse küçük bir otomobil kadar. Dolayısıyla Gılgamış’ın o sahnede bir “dev” gibi görünmesi tesadüf mü, yoksa kadim efsaneler, gerçekten de bizden önce gelen farklı bir insan türünü mü anlatıyor?
Elbette, bu figürler mitolojik ya da sembolik olabilir. Ama yine de soru havada kalıyor: "Ne devi kuzen, diyorduk... Ya gerçekten vardıysa?"