2006 yılında İtalya’nın Venedik kenti açıklarındaki Lazzaretto Nuovo adasında yapılan arkeolojik kazılarda, bilim dünyasını şaşkına çeviren sıra dışı bir keşfe imza atıldı. Toplu mezarların arasında bulunan bir kadın iskeleti, ağzına yerleştirilmiş tuğla ile dikkat çekti. Uzmanlara göre bu, 16. yüzyıl Avrupası'nda hüküm süren korkuların ve batıl inançların çarpıcı bir yansıması.
Yaklaşık 61 yaşında olduğu tahmin edilen kadının, o dönemde patlak veren 1576 Venedik veba salgını sırasında hayatını kaybettiği düşünülüyor. Ancak iskeletin gömülme biçimi, sıradan bir veba kurbanından çok daha fazlasını işaret ediyor.
Kazılara liderlik eden adli antropolog Matteo Borrini, bu keşfi “Avrupa’daki vampir mitlerinin arkeolojik yansıması” olarak nitelendirdi. Borrini’ye göre, dönemin insanları, salgınla birlikte ölülerin yeniden dirilerek yaşayanlara zarar vereceğine inanıyordu. Bu türden "vampirlerin" ağzına tuğla yerleştirmek, onları susturmanın ve etkisiz hale getirmenin yaygın bir yöntemi olarak görülüyordu.
Başka bir teori ise, kadının mezar kazıcılar tarafından daha sonra fark edildiği ve bulaşıcı bir hastalığın yayılmasını önlemek amacıyla ağzına işaret olarak bir tuğla yerleştirildiği yönünde.
Sonuç olarak, bilimsel gerçeklik vampirlerin varlığını reddetse de, bu keşif insanların o dönemde böyle bir inancı ciddiyetle benimsediklerini gösteriyor. Tuğlalı iskelet, yalnızca bir arkeolojik kalıntı değil; aynı zamanda korkularla şekillenmiş bir çağın sessiz tanığı.