Enerji, hayatın her anında iş başında. Hareket eden bir araba, düşen bir taş ya da salıncakta sallanan bir çocuk... Tüm bu olayların arkasında iki temel enerji türü bulunuyor: Potansiyel enerji ve kinetik enerji.
Potansiyel enerji, bir nesnenin konumu, durumu ya da gerilme haliyle ilgili olarak sahip olduğu saklı enerjidir. Örneğin, yüksek bir yerde duran taş, bulunduğu konum sayesinde potansiyel enerji depolar. Aynı şekilde gerilmiş bir yay ya da lastik bant da bu enerji türüne sahiptir.
Kinetik enerji ise hareket eden nesnelerin enerjisidir. Bir bisikletin yokuş aşağı hızlanması ya da rüzgârda uçan bir yaprak, kinetik enerjinin etkisiyle hareket eder. Bu enerjinin miktarı nesnenin kütlesine ve hızına bağlıdır; ağır ve hızlı nesneler daha fazla kinetik enerji taşır.
Bu iki enerji biçimi sürekli birbirine dönüşür. Yüksekten bırakılan bir top, potansiyel enerjisini kinetik enerjiye çevirerek yere düşer. Yokuş yukarı çıkan bir araç, kinetik enerjisini potansiyel enerjiye dönüştürür. Bu dönüşüm sırasında enerji kaybolmaz, yalnızca biçim değiştirir. Bu da termodinamiğin birinci yasası, yani enerjinin korunumu ilkesiyle açıklanır: Enerji yoktan var edilemez, sadece bir biçimden diğerine dönüşür.
Hayatımızın görünmeyen kahramanı olan bu enerji dönüşümleri, hem doğayı hem de teknolojiyi anlamamız açısından kritik öneme sahip. Bir sapanla taş fırlatmak, bir damlanın gökten düşüşü ya da bir çocuğun salıncakta sallanışı... Hepsi bu evrensel enerji yasasının birer kanıtı.
