1912’de buzdağına çarparak batan Titanik’in enkazı, okyanusun dibinde zamanla yok olma sürecine girmiş durumda. Paslanma, deniz tuzu ve bakteriler nedeniyle hızla bozulan gemi kalıntıları, araştırmacıları harekete geçirdi. Uzmanlar, enkaz tamamen yok olmadan önce mümkün olduğunca fazla veri toplamaya çalışıyor.
Bu çabanın bir parçası olarak, bilim insanları lidar ve fotogrametri teknolojileriyle Titanik’in detaylı bir 3B dijital modelini oluşturdu. National Geographic ve Atlantic Productions’ın belgesel projesi kapsamında yapılan taramalarda, 700.000’den fazla görüntü kullanıldı.
Titanik uzmanı Parks Stephenson, elde edilen modelin, kazaya dair anlatımları doğrulayan yeni kanıtlar sunduğunu belirtiyor. Örneğin, buzdağının çarptığı noktada bir pencerenin kırıldığı ve kazan dairesinde buhar vanalarının açık olduğu gözlemlendi. Bu detaylar, mürettebatın batış anında bile gemiyi çalışır durumda tutarak yolcuların tahliyesine yardımcı olduğu yönündeki ifadeleri destekliyor.
Gemi gövdesindeki hasarın bir kısmı hâlâ okyanus tabanının altında gizli olsa da, yapılan simülasyonlar buzdağının altı bölmeyi birden deldiğini gösteriyor. Bu da Titanik’in batış sürecine dair yeni senaryoları gündeme getiriyor.
Uzmanlar, bu taramaların sadece bugünün değil, gelecekteki araştırmaların da temelini oluşturacağını vurguluyor. Enkaz her geçen gün biraz daha kaybolurken, dijital kopyası felaketin gizemlerini çözmek için kalıcı bir kaynak olacak.
