Bal arıları, kolonilerini korumak için doğanın en özverili savunma mekanizmalarından birini kullanıyor. İşçi arılar, kalın derili canlılara örneğin insanlara ya da büyük hayvanlara — soktuklarında, tırtıklı iğneleri deriye saplanıyor. Ancak bu savunmanın bedeli ağır: Arı iğnesini geri çekmeye çalıştığında, iğneyle birlikte sindirim sistemi, kaslar ve sinirleri de kopuyor ve arı hayatını kaybediyor.
Bu ölümcül savunma yöntemi yalnızca işçi balılarına özgü ve özellikle kalın deriye sahip canlılara karşı son derece etkili. Smithsonian Magazine'in araştırmalarına göre, balıların tırtıklı iğneleri evrimleşerek, ayılar ve insanlar gibi büyük tehditlere karşı güçlü bir caydırıcı haline gelmiş.
Öte yandan, balılar yumuşak kabuklu böcekleri soktuğunda aynı kaderi yaşamıyor; çünkü bu tür canlılarda iğne deride takılı kalmıyor. Bu da demek oluyor ki, balıların ölümüne sokması koloniyi ciddi tehditlerden korumak için başvurdukları en son savunma hattı.
Bu kahramanca ve özverili savunma biçimi, doğanın topluluk ve koloni yaşamını sürdürebilmek için yaptığı fedakarlığın etkileyici bir örneği olarak karşımıza çıkıyor.
