Verilen bu haklarla birlikte bazı suiistimallerini de ortaya çıkarmıştır. Sanki kendi malı gibi keyfi olarak bir günde 20 den fazla otobüse binenler tespit edilmiş, dedesinin yolcu kartını cüzdanının içerisinden okuyucuya tutanlar. Gücü kuvveti yerinde oluğu halde bir durak ötesinde inenler, gezinmek için, otobüse binenler. Yaşlı dedelerine, babalarına, ninelerine çarşı pazar işlerini yükleyen evlatlar torunlar.
Bu olumsuzluklardan dolayı bazı şehir içi özel halk otobüsü hisse sahiplerinden ah alıyoruz. ‘’Belediyenin bize bir katkı payı yok, otobüslere binen yaşlılara, biz hakkımızı helal etmiyoruz.’’ Sırf bu yüzden kart çıkarttıkları halde otobüse binmeyen çok arkadaşlarımız var. Bu suiistimaller göz önüne alındığında onlarda haklılar çünkü yoğun saatlerde sıkıntı oluyor, sürücülerin de yaşadığı sıkıntılar oluyor.
Çözüm olarak hak sahibi olan insanlar hiç değilse günde azami dört kez otobüse binme hakkı ile sınırlaması getirilebilir. Böylelikle keyfi olarak otobüsleri işgal etmelerin önüne de geçilmiş olacaktır. Gönül rızası her şeyin önünde gelir. Bu gibi şikâyetleri ve rızasızlıkları da artık duymak istemiyoruz.
Diğer taraftan şehir içi yolcu taşıma ücretleri 1.85 lira olarak tahsil edilmektedir. 10 kuruş, beş kuruş gibi küsuratlar hem sürücüye hem de yolcularda sıkıntılar yaşatmaktadır. Bu yüzden sık sık Erzurum Merkez Bankasından keseler halinde 10 ve 5 kuruşluk talep ediliyor. İlimizdeki bu küçük paralar ileride birikim ve sıkıntılarını ortaya çıkaracağı gibi bu taleplerde Darphanedeki para basımını artırmaktadır.
Böyle kusurlu ücretler yolcu taşıma kartlarında uygulansa daha olumlu olur kanısındayım. Yeni yılda, yukarıda anlatmaya çalıştığım olumsuzluklar göz önüne alınarak yetkililerin bir çözüm getirilmesi halinde keyfiyetleri ve sıkıntılarını da ortadan kaldıracaktır.
