Bazen ateş gibidir söz. Ağızdan çıkıp, muhataplarını yakıp, yangın yerine çevirir ulaştığı yerleri. Bazen yağmur gibidir, hayat verir uğradığı vadilere.Çıkıncaya kadar senindir söz, fikir, düşünce. Senden çıkınca artık sadece senin değildir. Ehline aitse bulunduğu ortamda ilaç gibi şifa olur hasta gönüllere. Ölçüsü, istinadı yoksa, dert, sıkıntı, huzursuzluk getirir gezdiği dolaştığı yerlere…..Senden sadır olduğu haliyle kalmaz, gezdiği ağızların, fikirlerin, hastalıkları da bulaşır ona. Gittikçe büyür de büyür. Eğer mahreci doğruysa istikamet olur ölçüsüzlere, kurtulanı çok olur. Eğer zehirse; yıkılanı, zayi olanı arttıkça, sahibine sorumluluk, yük ve hesabına çook zorlanacağı sermaye demektir……..
Ne kadar da büyük nimet yada külfettir söz. Bazen baş kestirir, bazen savaş, bazen söz; isyan olur, ebedi ateşlerde yakar insanı. Bazen gönülden gelir, dua olur, tövbe olur, ebedi kurtuluşa vesile olur şaşkın ruhlara. Bazen de tebliğ, tembih, tavsiye olur, kurtarır istikametsizleri. Çoğu zaman susunca altındır, söylenince gümüş. Her zaman bu böyle değildir, yerinde, zamanında söylenmiş güzel bir sözden daha güzel ne olabilir?
Rabbimiz de kelam, ayettir söz,kıssadır,suredir, ebedi kurtuluştur, insanlık için, geçmişi, anı, geleceği aydınlatan nurdur…..Öyle bir nur, öyle bir aydınlıktır ki, aydınlanan bir daha kanlığa düşmez. Sevgili Peygamberin de söz;artık emir, eylem, hayattır, yaşamadır, uygulanıştır. Seherlerde duadır söz, kulluğun, niyazın arz edilişidir. Doktor reçetesinde uyan için çaredir. Ehlinde, büyüklerin, Mürşitlerin dilinde az söylenip, öz olup, istikamettir.Adil hükmedende ya berat, ya cezadır söz…….
Sözü ses zannederiz, kuşların dilinde, oysa neler anlatır muhatabına kim bilir. Eğer böyle olmasa hiç düzen olur muydu alemde. Söz; ses, lisan olmuştur, bu taifeye. Bazen duruş olmuştur bükülen boyunlarda, çıkmasa da ağızdan çok şeyler anlatır huzurunda durulana. Bazen çiçek olup açmıştır ovalarda vadilerde, güldür, laledir adı. Konuşmasa da çok şey anlatır., sevdalı gönüllere, okumasını bilenlere,Sözü sessiz okuyanlara……..
Bazen küfür olur söz, hakikatten mahrum olanlara. Eğer tövbeyle yıkanmaz ise, ebedi yakar sahibini, bir daha kurtulamaz o sözün ateşinden. Öyle bir söz söyle ki, en büyüğü tasdik, takdis, boyun büküş olsun, yürekten gelsin, seni onca günahına rağmen Rıza-yı İlahiye götürsün,ona hoş gelsin,onda kabul görsün, tövben, istikametin olsun, bu sözün son nefesin, son duan olsun,YA HAKKI SÖYLE,YADA SUS………………………..
