İtalya'nın Viterbo kenti yakınlarında bulunan ve MÖ 700 yılına tarihlenen bir Etrüsk kolyesi, yalnızca sanatsal değil, kozmik bir öneme de sahip olabilir. Arkeologlar ve araştırmacılar, bu zarif takının bir yıldız haritasını temsil ediyor olabileceğini öne sürüyor. Merkezinde eş merkezli dairelerden oluşan dört modülün haç biçiminde dizilmesi ve Orion Takım yıldızı'nın simetrik düzeniyle örtüşmesi dikkat çekiyor.
Kolyenin omega şekli, antik çağda "Kutsal Metalurji" ile ilişkilendirilen sembollerden biri olarak biliniyor. Bu durum, Sardunya’nın batısındaki Tharros yakınlarında bulunan ve Tartessos medeniyetiyle bağlantılı bir yerleşim yeriyle olası kültürel temasları gündeme getiriyor.
Orion kuşağını simgelediği düşünülen üçlü daire dizilimi, yıldızlara giden bir "geçit" ya da ruhani bir rota olarak yorumlanıyor. Bu dizilim, Betelgeuse, Rigel ve Orion’un kemerini oluşturan yıldızları merkeze alarak, Sirius ve Aldebaran yönünde kozmik bir eksen yaratıyor.
Kolyenin çevresinde yer alan yedi küçük figüratif motif ise, Boğa Takımyıldızı yönünde bulunan ve çıplak gözle yedi tanesi rahatça seçilebilen Ülker (Pleiades) yıldız kümesini çağrıştırıyor. Efsaneye göre bu yıldızlar, acı içinde göğe yükselen yedi kız kardeşi temsil ediyor.
Dekoratif motifler arasında yer alan dört adet swastika ise güneşi değil, Orion’un göksel konumuna işaret eden, zamanla dönüşen kozmik bir referans olarak değerlendiriliyor. Swastikaların eksenel yerleşimi, göksel ekinoksları işaret eden bir döngüselliği yansıtıyor.
Kolyedeki üçgen ve spiral süslemeler ise Sardunya’da bulunan “Domus de Janas” (Peri Evleri) gibi antik mezar yapılarında rastlanan petrogliflerle birebir benzerlik taşıyor. Bu detaylar, takının “doğum–ölüm–yeniden doğuş” temasını güçlü bir biçimde yansıttığını ortaya koyuyor.
Antik dönemin bu dikkat çekici kolyesi, yalnızca zarif bir takı değil, aynı zamanda yıldızlar, mitoloji ve ölüm ötesi inanç sistemleriyle örülü derin bir sembolizm taşıyor olabilir. Sardunya'nın megalitik geçmişiyle de paralellik gösteren bu keşif, Akdeniz’in kadim halkları arasında düşünülenden çok daha yoğun bir kültürel alışveriş yaşandığını kanıtlıyor.
