Çocukluğunun geçtiği yıllarda hayat şartlarının zorluğuna değinen Ersin Bilge; “Benim çocukluk yıllarımda köyümüzde sadece patika yollar vardı. Hayvanlardan yararlanıyordu o zamanlar, araçlar yoktu. Özellikle kış aylarında yollar tamamen kapanırdı. Hatta o yıllarda doğum yapan kadınlar yolların kapalı olması nedeniyle hayatlarını kaybederdi. O yıllarda bir gün dersimi yapmamıştım. Bana öğretmenim 'Dersini neden yapmadın?' diye sordu. Ben de 'Kalem defter mi var?' diye cevap verince öğretmen de kızıp tepki olarak bana, 'Eşek sudan gelene kadar seni döverim.' dedi. Akşamüzeri eve gittikten sonra rahmetli anneme kalemim olmadığından dolayı dersimi yapmadığım için öğretmenimin eşek sudan gelinceye kadar beni döveceğini söylediğini anlattım. Annem de bana öğretmenine gidip eşek sudan gelmezse ne kadar dayak yiyeceğimi sormamı istedi. Annemin bu cümlesinden sonra bende edebi ve mizahi olarak çok güzel bir duygu ve düşünce oluştu. Bir köy çocuğu olarak öğretmenim o cümleyi kurduktan sonra okulda oturup sınıf penceresinden dağlara taşlara bakarak bir hayal kurdum; 'Birisi eşeklerin üzerine heybelere, hurçlara kalem, defter, kitap yükleyip getirip bize vermiş olsa.' diye. Şimdi ben bu hayali gerçeğe dönüştürmek için yola çıktım. İlk olarak doğup büyüdüğüm Erzincan'ın Çayırlı ilçesine gidip 800 öğrenciye kalem, defter, silgi ve buna benzer hediyeleri çocuklara ulaştırdım ve şu ana kadar 6 bin 500 çocuğa dokundum.
Her ay Almanya'daki, Avrupa'daki dostlarıyla 40 üniversiteli öğrenciye burs verdiklerini, yazdığı kitabın gelirini köy çocuklarına bağışladığını ifade eden Ersin Bilge; "Ben artık köy çocuklarıyla dönüp 8-9 yaşındaki çocukluğumu yaşıyorum. Hayalinin peşinde koşan biri olarak çocukların arasında olmaktan da çok mutuyum. Ben buraya istesem lüks araçlarla gelebilirim. Ama ben çocukken eşeği düşündüm. Eşekle yola çıkma hayali kuran bir çocuk olarak okulun kapısından eşekle geldiğimde sevgili çocuklarımız bu konsepti hiçbir zaman unutmayacak." Dedi.
Adem KÜÇÜKKAYA
