Bugün oğlum yıldız yapmayı öğrendi. Öyle mutluydu ki anlatamam. Gözleri ışıldıyordu. 'Yıldız yapmakta ne var ki' demeyin sakın! Onun için bir sürü şey demekti... Gökyüzüne kafanı kaldırsan zaten bir sürü görürsün. İşte gökyüzüne bir yıldız da kendisi kattığı için mutluydu. 'Anne bak ben yıldız yaptım' dedi...
              Gece karanlıkta yolunuzu ne aydınlatır? Gece güneşiniz nedir sizin? Önce ay sonra da yıldızlar!O da yol çiziyordu kendine, kendi göğüne... Yüreğine ışık saçıyordu. Yaptığı herşey de kendini ödüllendiriyordu. Artık kendi kendine yetebilmeyi öğrenmek demekti yıldız yapmak. Yaptığı işten sonra onore edilmek, onu takdir etmek demekti. Kötü de olsa hiçbir şeyden hevesini kırmamak... Yapa yapa güzelini bulacaksın, sen yeter ki çabalamaktan vazgeçme demekti. 
              Saflığın, masumluğun sembolü çocuklarımız için ne kadar önemli bilemezsiniz ufacık bir yıldız, başaramadıklarında da hayal kırıklığı yaşamamaları için. Çünkü hayat her zaman güllük gülistanlık değildir. Onlara herşeyi öğretmeyi hedefliyoruz fakat kaybetmeyi nedense göz ardı ediyoruz. Ömür denen uzun yolları kaybederek, kazanarak geçirecekleri serüvenlerle doludur.Yıldız yapmayı öğretirken hep kazanacağını düşünmenin bencillik olacağını da anlatalım. İnce bi ayar yapalım minicik beyinlerine... Hırs yüklemeyelim! Hayallerimizde hep var edelim yüreklerinde bir yıldız sakladıklarını ...
              Hep bizim kazanabileceğimiz bir dünyada etrafımızda dost bulamayız unutmayın!. Başkalarının kazanmasının da normal olduğunu hissettirin. Yıldız atabilin onların hayatlarına da...  Herşeyi yıldızla süsleyebilsinler benim oğlum gibi.. Kendi dünyalarını, gülücüklerini yıldıza bulasınlar.Çocuklar hayatın gülen yüzü değilmidir zaten? Ben de bu arada şunu farkettim; oğlum kaybettiği zamanlarda da yanında olduğumuzu bilmeliydi. Bilmeliydi ki onu seven birileri hep olacak. Başarsa da, başarmasa da... Elini uzattığında boş kalmayacak. Yanında, yüreğinde olacağız, öğrenmek için çıktığı her merdivende, çaba sarfettiği her adımın da. Kendi gökyüzüne yıldız yaparken seyretmek, dünyanın en mutluluk verici şeyiydi emin olun! Yıldız yapmak harkulade birşeydi ve oğlum bunu yaptığı için çok mutluydu. Ödülünü kendi veriyordu. Maddi ödüllerin değil manevi şeylerin de kıymetli olduğunu gösterdi. 
              O andan itibaren takdir belgemiz olmuştu yıldız... O zaman bir yıldızın önemini daha iyi anladım, gökyüzüne bir başka baktım. O zaman yıldız yapmayı öğrenen oğlumun gözlerinde parıl parıl parıldayan bir çift yıldız gördüm. Ve o yıldızları artık bir başka yaptım.